"Wanneer het lichaam ogen krijgt"
Frédéric Duribreux groeide op in een familie waar regelmatig diepgaand nagedacht en gesproken werd over zowel de westerse als oosterse tradities en culturen.
Daarnaast zette Frédéric onder invloed van zijn oom Paul Duribreux op tienjarige leeftijd de eerste stappen in een lange en rijkgevulde karatecarrière. Aanvankelijk ging het hierbij vooral om sportieve en competitieve karate, waarbij hij verschillende ereplaatsen behaalde op nationaal en internationaal niveau.
Geleidelijk aan verschoof het accent van zijn karate richting een meer interne en meditatieve beoefening en beleving. Zijn ontmoeting met Richard Prospero was daarbij van wezenlijk belang. Via hem leerde Frédéric kiko (Japanse Qi-gong) en karate volgens de Jiseido-stijl van meester Kenji Tokitsu kennen. Na zich vele jaren hierin te bekwamen en verfijnen, geeft hij hier zelf al geruime tijd les in.
Zijn evolutie zette zich ook door naast de karate-wereld, wanneer hij via Philippe Vandenabeele kennis maakt met de wereld van de Shiatsu. Frédéric vervolmaakte de Shiatsu-opleiding in de Shinzuikai-school van Philippe Vandenabeele.
Naast zijn eigen Shiatsu-praktijk, lessen shiatsu en kiko blijft Frédéric zich voortdurend bijscholen in binnen- en buitenland.
Frédéric beoefent ook zazen (soto-zen) in de Sangha van Roland ‘Yuno’ Rech en sinds 2015 tevens intensief de ‘Pralaya Yoga’ van Robert Boustany onder de precieuse leiding van Justine Bens.
Sedert 2015 werkt Fréderic ook samen met een neuropsychiater, waardoor oost en west elkaar opnieuw ontmoeten.