De weg van Open Kaart Spelen

Meer dan anderhalf jaar geleden schoof ik samen met theatermaker Lucas Vandenbussche en Silke Clauw van de CM aan tafel om de aanvraag voor projectsubsidies voor het inspringtheater voor te bereiden.
Silke legde toen een mooie metafoor op tafel. Die van een koers: hoe iedereen met andere kansen aan de start staat, de afstand en het onbegrip tussen mensen in het voorste en het laatste peleton. Een blik op kansenarmoede die bleef door zinderen tot in de voorstellingen. Hoe kunnen we het inlevingsvermogen versterken, die afstand verkleinen, impact hebben op zowel individuele coureurs als op de organisatie van de koers?

Verbondenheid
We zijn nog niet in de laatste fase van ons project, maar nu de voorstellingen achter de rug zijn blik ik graag al eens terug.
Het begon met de vele aangrijpende verhalen tijdens de verteltafels en interviews. Alle vertellers stelden zich kwetsbaar en eerlijk op en dat zorgde voor verbondenheid in de groep. Het viel me op hoe snel mensen ook buiten die verteltafels contact legden met elkaar en hulp en advies boden (tips rond sociale woning, werk, verhuis, ...).

Blijven plakken
Na de verteltafels startten de repetities. Bijna alle vertellers bleven op een of andere manier plakken: hetzij als acteur (voor de meeste hun eerste acteerervaring!), als chefkoks, als hulp of supporter achter de schermen. Dat maakte heel zichtbaar hoe geëngageerd de vertellers in dit project zijn gestapt en gebleven.
Er werd heel wat verwacht van de acteurs: 13 weken aan een stuk elke week repeteren, teksten instuderen, inleven in hun rollen, omgaan met feedback. En tegelijk raast het leven door en blijft het uitdagen, dezelfde uitdagingen als in de verteltafels... De moed en veerkracht van de speler en helpers was indrukwekkend. Om ondanks al die hindernissen tóch te komen, hun beste beentje voor te zetten, te delen wat hen bezighield in de groep of soms gewoon knop omdraaien en afleiding zoeken door in hun rol te kruipen.

Volle zalen
De voorstellingen waren de kers op de taart na alle inspanningen. 330 mensen kwamen kijken en inspringen tijdens zes voorstellingen met een heel divers publiek. Er werd meegeleefd, uitgewisseld, nagedacht: hoe kan dit anders en beter? De suggesties uit het publiek werden genoteerd.

En nu?
Afgelopen maandag kwamen we samen met de vertellers en spelers voor een afscheidsfeestje. Samen met de vertellers en spelers blikten we terug en vooruit, want wat een intens parcours hebben we samen afgelegd.
Alle bevindingen uit de voorstellingen worden nu verwerkt en gebundeld door vzw De Link. Een organisatie die werkt met ervaringsdeskundigen in armoede en sociale uitsluiting. Zij stonden sinds de start steeds achter de schermen klaar met hun ervaring en kennis. In januari ‘26 trekken we met dat rapport naar Ieper, Zonnebeke en Langemark-Poelkapelle. Vzw De Link zal ook de gesprekken in de drie gemeenten in goeie banen helpen leiden.
Maar nu nemen we even pauze