in theorie en praktijk
De druk op natuurlijke hulpbronnen en ruimte op zee wordt steeds groter, waardoor een strikte opvolging van Europese, federale en Vlaamse richtlijnen steeds belangrijker wordt. Gezonde visbestanden zijn de basis voor een socio-economisch weerbare visserij. Innovatie in de visserijsector is essentieel. Het nieuwe Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB) en de bijbehorende aanlandplicht, de vraag naar duurzaam gevangen vis, de hoge uitbatingskosten en de vrees voor een beperkte toegang tot visgronden vormen hierbij belangrijke drijvende krachten.
Heleen Lenoir (Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek) beantwoordt vragen als: Hoe wordt de gezondheid van visbestanden gemeten? en Wat doet de Belgische visserij om te verduurzamen? Oostends reder Willy Versluys heeft het over duurzame visserij in de praktijk. Deze gevestigde waarde in de Oostendse visserij strijdt voor een grotere zeggenschap voor reders en vissers om projecten te ontwikkelen als alternatief voor bijvoorbeeld sleepvisserij, in plaats van grootspelers een monopolie toe te kennen. Hij heeft het onder andere over de strenge quota rond bijvangsten, netmazen-wijdte, controle en de tendens naar lager brandstofverbruik bij schepen.